احساس ذهنی بهزیستی و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گیلان

زمینه و هدف: سلامت به عنوان یکی از متاپارادایم های اصلی نظریه های بهداشتی در کنار مفاهیم انسان و محیط قرار دارد. سلامت دارای ابعاد عینی و ذهنی است که متأسفانه به بعد ذهنی آن کمتر توجه شده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان احساس ذهنی بهزیستی و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان انجام گرفته است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی-تحلیلی است که روی 314 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گیلان، که به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند، انجام شد. ابزار پژوهش، پرسشنامه بهزیستی ذهنی است که خود دارای پرسشنامه استاندارد رضایت از زندگی و مقیاس عاطفه مثبت و منفی است. برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار آماری spss21 ستفاده گردید. یافته ها: میزان احساس ذهنی بهزیستی در دانشجویان در بعد شناختی بالا و در بعد عاطفی پایین می باشد و بین عاطفه مثبت با نیمسال تحصیلی دانشجویان رابطه منفی معناداری وجود دارد (05/0>p). از طرف دیگر، بین عاطفه منفی و جنسیت و بین وضعیت تأهل و رضایت از زندگی نیز رابطه معناداری وجود دارد (05/0>p). نتیجه گیری: به طور کلی میزان احساس ذهنی بهزیستی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گیلان متوسط است. این در حالی است که احساس ذهنی بهزیستی مناسب در ابعاد شناختی و عاطفی برای نقش آفرینی آن ها ضرورتی انکارناپذیر است. بنابراین، توجه به ابعاد شناختی و عاطفی احساس ذهنی بهزیستی و عوامل مؤثر بر آن در این قشر مهم و آینده ساز از اهمیت شایانی برخوردار است.